In plain sight

Nooit eerder was mijn eigen vergankelijkheid zo dichtbij als in 2016, toen ik ziek bleek. Hoe houd je kostbare tijd, die genadeloos verder glijdt, toch vast? Er waren plots zoveel nieuwe vragen. Hoe krijg ik grip op een abstract begrip als de dood? Hoe accepteer ik een nieuwe versie van mezelf?

Hoe ga ik om met de angst om te verdwijnen? Mijn drang naar antwoorden leidde tot een zoektocht naar verbinding tussen leven en afscheid. Naar datgene wat niet altijd uitgesproken of gezien wordt, maar er zo overduidelijk is. Naar de schoonheid van het verval.

Het is geen werk waar je van op afstand naar kunt kijken. Je moet de tijd nemen. Erin kruipen, het in je opnemen, de details ontdekken. Het is intiem, maar het neemt tegelijkertijd ook alle ruimte in. Het is mijn verhaal, maar ook dat van jou.

…………………………………………………